zəhlə

zəhləsini aparmaq (tökmək) – təngə gətirmək, bezikdirmək, usandırmaq. Mərdlərə can sadağa; Zəhləmi bədzat aparar. A. Ə.. Balaca uşaqların səsiküyü adamın zəhləsini aparır. C. M.. <Zeynəb> ədəbiyyat müəlliminin lap zəhləsini tökmüşdü. Qant.. Zəhləsi qaçmaq (getmək) – görməyə gözü olmamaq, acığı gəlmək, sevməmək, nifrət etmək. . . . Şahın münəccimbaşıdan zəhləsi getmişdi. M. F. A.. Bir müsəlman övrətindən zəhləsi qaçanda, gecə-gündüz səy eləyir ki, övrət ölsün, yəni vəfat etsin. C. M.. <Məşədi İbad:> Hərgah <papağı> bu cürə qoysam, onda qızın məndən zəhləsi gedər. Ü. H.. <Məhbusi Kərimxana:> Oğru kimi gizli və işsiz yaşamaqdan zəhləm gedir. M. İ..